Bij Dreischor vind je op vele plaatsen lege oesters die ingenomen zijn door Zwarte grondels. De kleine peervormige eitjes kleven zowel langs de boven- en onderkant van de oesters. De voortplantingsperiode van deze vraatzuchtige carnivoren is normaal gezien tot juni, maar de natuur is dit jaar een beetje later.
Het is nog steeds de periode van voortplanting. Zeker bij de grondels die in het Grevelingenmeer wonen. Bij Dreischor vind je op vele plaatsen lege oesters die ingenomen zijn door Zwarte grondels. De kleine peervormige eitjes kleven zowel langs de boven- en onderkant van de oesters. De voortplantingsperiode van deze vraatzuchtige carnivoren is normaal gezien tot juni, maar de natuur is dit jaar een beetje later. Bij Sint-Annaland zijn de Millennium-wratslakken stilaan aan het verdwijnen. De witte eierlinten die ze achtergelaten hebben liggen nog massaal bezaaid op de zeebodem. Andere soorten naaktslakken ben ik niet meer tegengekomen. Gelukkig was er nog voldoende ander leven te spotten zoals deze zwangere Veranderlijke steurgarnaal.
0 Comments
Gisteren zijn we naar de Kempervennen geweest om Meervallen te gaan fotograferen. Tekst en foto's hierover vind je hier. Daarna zijn we nog doorgereden naar Sint-Annaland om er een nachtduik te gaan maken. Het weer was er prima voor. Bijna geen wind en 's avonds nog aangenaam warm. Momenteel is de duikstek nog steeds het terrein van de Millennium-wratslakken die nog steeds volop eitjes aan het afzetten zijn. Verder heb ik geen andere naaktslakken gezien. Tussen al de kreeften en hooiwagenkrabben die 'op stap' waren vond ik deze kleine fotogenieke Dwerginktvis.
Gisteren was het een zonnige dag in Zeeland. Bij Sint-Annaland zitten er nog steeds veel Millennium-wratslakken en vlokslakken. Maar ik had speciaal mijn 105mm. macro lens opgeschroefd om baby Snotolfjes te gaan fotograferen. Die vond ik tussen de Wakamé bladeren tesamen met nog enkele zwangere Veranderlijke steurgarnaaltjes. Na de middag werd er aan de Zeelandbrug gedoken. De zichtbaarheid was hier heel wat minder goed. Toch kon ik de Slanke ringsprietslak (Facelina auriculata) fotograferen die ik voor het eerst dit jaar zag. Een prachtig diertje met roze tot blauw iriserende gekleurde cerata. De punten van de cerata zijn transparant met daaronder een witte pigmentring. De Vlokreeftjes die op de naaktslak zaten en die je op enkele foto's kan zien heb ik zelf pas achteraf opgemerkt op mijn PC scherm.
Geen onderwaterfoto's deze keer. Mijn behuizing was in onderhoud, dus moest ik met lege handen duiken. Wel twee mooie duiken gemaakt. De eerste bij de Bergse Diepsluis, waar er nog steeds Sepia's te spotten zijn, de tweede duik bij Sint Annaland met een fantastische zichtbaarheid van meer dan vijf meter. Tussen de duiken door reed ik nog even rond op het eiland Tholen en nam ik deze foto's:
Vanmorgen ben ik gaan duiken in de put van Ekeren. De zichtbaarheid viel mee, maar de waterplanten staan nog niet hoog. De natuur staat nog altijd een beetje achter. De Grote diepslakken zijn al massaal aanwezig, maar groot kan je ze nog niet noemen. De Tijgervlokreeftjes (Gammarus tigrinus) zijn zich aan het voortplanten.
Gisteren was de zon volop van de partij in Zeeland. Het was lang geleden en het deed deugd.
De zon drong diep door tot op de bodem van de Oosterschelde, maar het mocht niet baten. Met een frisse 3 graden was de lente nog veraf. De zichtbaarheid viel echter wel mee en aan onderwaterleven was er zeker geen gebrek. Na een bezoekje bij "Dolf" de Snotolf, vond ik nog enkele vlokslakken, Zilverblauwe knotsslakken, Slanke waaierslakken en Groene zeedonderpadden. Niet slecht voor een duik van 72 minuten. Het is officieel, de Snotolven zijn gearriveerd. Op Sint-Annaland was er al eventjes een exemplaar gesignaleerd, maar nu heb ik 'm zelf voor het eerst ontmoet. Ongeloofelijk hoe ondiep en dicht tegen de kant die dieren hun nesten komen afzetten. De zichtbaarheid viel behoorlijk mee en dus kon ik met de fisheye lens aan het werk gaan.
De zeedonderpadden bij Dreischor en Sint-Annaland zijn volop hun nesten aan het onderhouden. Regelmatig blazen ze water over de eitjes om ze proper te houden. Sommige mannetjes hebben het heel druk omdat ze verschillende nesten moeten bezoeken. De oogjes in de eitjes worden al goed zichtbaar. Hier en daar zal het niet lang meer duren vooraleer er jonge zeedonderpadjes zullen geboren worden.
...maar wel van dit jaar te verstaan! Vandaag stond er weer een stevige zuidwestenwind aan de Oosterschelde. Gelukkig ligt de duikstek bij Sint-Annaland dan een beetje in de luwte. Met een zichtbaarheid van maximaal twee meter was het moeilijk zoeken naar de zeedonderpadden. Uiteindelijk vond ik enkele Groene zeedonderpadden en een klein Gewone zeedonderpad, maar geen nesten met eitjes te bespeuren. Al bij al toch een goede tachtig minuten durende afsluiter van het jaar. Ik wens iedereen een gezellig eindejaar en moge al jullie wensen uitkomen in 2013!
Vandaag ben ik gaan duiken bij Sint-Annaland en Dreischor. Vorige week had ik enkele kluwens van eikapsels van Wulken gezien bij Sint-Annaland, maar waren er geen Wulken te bespeuren. Dankzij een tip van Luc Rooman, wist ik ze dan toch te vinden. Vanaf het midden van het strandje moet je, op een diepte van ongeveer 6 tot 7 meter, naar rechts gaan. Daar vind je nog hier en daar eikapsels en als je geluk hebt zit de Wulk erbij.
In 1991 bracht Crowded House dit liedje uit, dat de hele dag door mijn hoofd spookte. Vandaag heb ik in Zeeland ook alle seizoenen in één dag gezien. Zon, regen en hagel met impressionante luchten wisselden mekaar in snel tempo af. Beslist de moeite om regelmatig de auto aan de kant te zetten en een foto te nemen.
Of liever: "love is in the water..." Bij Sint- Annaland kwam ik vandaag een koppeltje Gewone heremietkreeften tegen. Toen ik ze wou fotograferen nam de ene heremietkreeft de andere bij de "schelp" en zette het op een lopen.
Vandaag ben ik op zoek gegaan naar Zilverblauwe knotsslakken bij Sint Annaland. De zichtbaarheid was vrij goed en er zijn nog volop Grote vlokslakken en Millennium wratslakken te vinden. Stilaan krijgen de zeedonderpadden hun mooie winterkleuren. Na een twintigtal minuten vond ik tussen Zeecypres dan eindelijk één Zilverblauw knotsslakje. Massaal zijn ze dus nog niet aanwezig, maar je kan het zien aan de natuur: de winter maakt zich klaar.
Vandaag was het een mooie herfstdag in Zeeland. Voor het getij nog even rondgereden in de buurt van Sint Annaland. Het zonnetje kleurde de omgeving in een mooi herfsttafereel. Onder water een geweldige zichtbaarheid van zeker 8 meter en meer. Hier en daar enkele Grote vlokslakken en heel veel eitjes van de Millenniumslakken. Die waren zelf niet meer te bespeuren. De Hooiwagenkrabben waren daarentegen wel van de partij. Geweldig toch hoe ze zich steeds weten te camoufleren met stukjes spons.
|
Nieuw op de websiteCategorieën
Alles
|